Λαύρα αγ. Σάββα

ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ

  H  μονή του Αγίου Σάββα, είναι ένα από τα σπουδαιότερα μοναστήρια της Αγία Γης.   Βρίσκεται μέσα στην έρημο της Ιουδαίας , στην αριστερή όχθη του Πύρινου ποταμού, στη μέση περίπου της διαδρομής από Βηθλεέμ  μέχρι τη Νεκρά Θάλασσα.  Η πρόσβαση γίνεται με mini Bus τα οποία έχουν σαν αφετηρία τη μονή του αγ. Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου. 

Ιδρύθηκε από τον Άγιο Σάββα τον ηγιασμένο γύρω στο 485 μ. Χ, όταν με εντολή της Θεοτόκου, πέρασε  στην απέναντι πλευρά του ποταμού , από το σπήλαιο που ασκήτευε ήδη από το 479μ. Χ.   Στη νέα αυτή θέση βρίσκει μια σπηλιά την οποία ονομάζει Θεόκτιστη και την αφιερώνει στον άγιο Νικόλαο. Τα εγκαίνια της Θεόκτιστης εκκλησίας έγιναν από τον Πατριάρχη Σαλούστιο το 484 μ.Χ.  Στο μεταξύ λόγω της αγιότητας και της φήμης του συγκεντρώθηκαν αρκετοί ερημίτες γύρω από αυτόν και έτσι η   ιστορία της μονής αρχίζει ουσιαστικά σαν  Λαύρα από το 485μ.Χ

Η μονή έχει μια συνεχή παρουσία 1500 χρόνων με σημαντική προσφορά στη διαφύλαξη της ανόθευτης Ορθόδοξης πίστης. Ο ίδιος ο ιδρυτής  ήταν το σημείο αναφοράς,  για όλες της μονές της Παλαιστίνης   και το προπύργιο της Ορθοδοξίας  εναντίον του Μονοφυσιτισμού και οι διάδοχοι του κατά  του Ωριγενισμού.  Ο Άγιος Σάββας  επισκέπτεται αρκετές φορές την Κωνσταντινούπολη, για να ζητήσει τη βοήθεια του αυτοκράτορα Ιουστινιανού, προς το λαό της Παλαιστίνης. Η επιρροή που ασκούσε λόγω της αγιότητάς του επηρέασε τον Ιουστινιανό, που στέλνει αρκετό σιτάρι για τις ανάγκες του λαού, αλλά και χρήματα  για την ανέγερση του πύργου και την ολοκλήρωση των εργασιών του μοναστηριού. 

Η μονή είναι περιτειχισμένη με ισχυρό τείχος και είναι άβατο για τις γυναίκες.   Αυτό βέβαια δεν γίνεται από  διάκριση στα δυο  φύλα , γιατί για το Χριστό  ” ουκ ένι άρσεν και θήλυ,  πάντες γαρ υμείς εις εστέ εν Χριστώ Ιησού”. Αλλά  από την εποχή του αγ. Σάββα  θεωρείται πως η Παναγία μας είναι η μοναδική γυναίκα, που είναι έφορος και προστάτης του μοναστηριού, για το λόγο  αυτό προς τιμή της,  δεν έχει θέση άλλη γυναίκα. 

Αφού φτάσομε στο χώρο που μας αφήνουν τα mini Bus, οι άνδρες με ευλάβεια εισέρχονται την πύλη της μονής και αφού κατεβούν αρκετά σκαλοπάτια, θα φτάσουν ως το καθολικό. Οι γυναίκες περιμένουν την ευλογία, των αγίων λειψάνων έξω από τη μονή και όσες μπορούν να περπατήσουν μπορούν αν έχουν θέα προς το μοναστήρι από τον παρακείμενο λόφο, που βρίσκεται ο πύργος του Ιουστινιανού.

 Άποψη από το μοναστήρι

 Δυτικά του καθολικού  βρίσκεται ο Τάφος του αγίου Σάββα που πέθανε το 532 μ.Χ.

  Ο Τάφος του αγίου, από όπου οι Σταυροφόροι άρπαξαν το 1099 το άφθαρτο σκήνωμά του και το μετέφεραν στη Βενετία

 Η είσοδος του καθολικού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου,

Λίγο πριν την είσοδο του καθολικού υπάρχει πλάκα, που όταν αφαιρεθεί κατεβαίνει κάποιος στο κοιμητήριο της μονής. Λέγεται πως όταν πεθάνει κάποιος  μοναχός δεν τον θάβουν σε τάφο όπως εμείς γνωρίζουμε,  αλλά λόγω οικονομίας χώρου τον τοποθετούν με το σάβανό του σε  θήκες χωρίς να μυρίζει.  Οι άγιοι άνθρωποι του Θεού μοσχοβολούν από αγιότητα.

Το καθολικό της μονής είναι βασιλική με τρούλο,  αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Τα εγκαίνιά του  έγιναν το 502 μ.Χ

Στη δεξιά πλευρά του καθολικού αμέσως μετά την είσοδο από το νάρθηκα,  έχει τοποθετηθεί το άφθαρτο σκήνωμα του αγίου, που επέστρεψε στην Παλαιστίνη στις 30 Οκτωβρίου του 1965 μετά από 900 χρόνια απουσίας. Το 1964 ο Αγ. Σάββας παρουσιάστηκε στον πάπα Ιωάννη  και του είπε πως θέλει να επιστρέψει στο σπίτι του στην Παλαιστίνη.  Ο πάπας και η περί αυτόν σύνοδος αδιαφόρησαν. Μετά από λίγους μήνες ο πάπας πέθανε .  Ο άγιος εμφανίζεται ξανά στο διάδοχό του Ιωάννη Παύλο, ο οποίος  φοβήθηκε και επέτρεψε την επιστροφή του. Έτσι στις 13 Οκτωβρίου 1965  το σεπτό σκήνωμα του αγίου έφτασε στα Ιεροσόλυμα και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του.

το 614μ. Χ οι Πέρσες προξένησαν μεγάλες καταστροφές και σφαγές στο μοναστήρι, που όμως δεν σταμάτησαν τη λειτουργία του.  Αντίθετα οι αιώνες που ακολουθούν συμπίπτουν με τη μεγάλη  ακμή του μοναστηριού, αφού μονάζουν άγιοι άνδρες ευλαβείς    και μορφωμένοι, όπως ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός,  ο Κοσμάς ο Μελωδός, Ο Ανδρέας Κρήτης, ο Μιχαήλ Σύγκελος, ο  Θεόδωρος και Θεοφάνης οι Γραπτοί και πλήθος άλλων αγίων.

Αφού ανέβουμε 2 επίπεδα πάνω από το καθολικό θα φτάσουμε στο παρεκκλήσι του Τιμίου Προδρόμου, όπου βρίσκεται ο Τάφος και το ασκητήριο του  υπέρμαχου της  Ορθόδοξης διδασκαλίας της εικόνας  αγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού

 Το παρεκκλήσι του αγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού.

 Ο Τάφος  του αγ. Ιωάννη του Δαμασκηνού

Απέναντι από το μοναστήρι  διακρίνεται το σπήλαιο όπου μόνασε ο άγιος  Σάββας.  Σύμφωνα με την παράδοση όταν μπήκε μέσα στο σπήλαιο , ένα λιοντάρι που ήταν εκεί βρυχήθηκε. Γυρνάει λοιπόν ο άγιος και του λέει, αν θέλεις να μείνεις εδώ μείνε, γιατί εγώ είμαι αποφασισμένος να μείνω.   ‘Έμεινε λοιπόν το λιοντάρι και τον υπηρετούσε  για πάντα

Ο πύργος του Ιουστινιανού, από όπου οι γυναίκες μπορούν να βλέπουν το μοναστήρι.

 Το σπήλαιο , που βρήκε μετά από υπόδειξη της  Θεοτόκου, ο άγιας Σάββας και το μετέτρεψε σε  εκκλησία (Θεόκτιστη) προς τιμή του Αγ. Νικολάου.

Άγια  λείψανα σφαγειασθέντων πατέρων, από τους Πέρσες και άλλους επιδρομείς.