Τα προσκυνήματα του Ναού -
2810 224415 697 672 2918 • 694 247 8820 info@ipsipetis.gr

Ιστορία των αγίων Προσκυνημάτων

Διακαής πόθος και όνειρο ζωής κάθε χριστιανού είναι η επίσκεψη και το προσκύνημα στους Αγ. Τόπους.

Οι άγ. Τόποι περιλαμβάνουν, τα μέρη εκείνα, που έδρασε ο Κύριος μας κατά την επί της γης παρουσία του, σύμφωνα με το προαιώνιο σχέδιο της Θ. οικονομίας για τη σωτηρία του ανθρώπου.

Όπως γνωρίζουμε από τις ευαγγελικές διηγήσεις ο Χριστός γεννήθηκε όταν βασιλιάς των Ιουδαίων ήταν ο Ηρώδης ο Μέγας, αυτοκράτορας της Ρώμης ο  Αύγουστος Oκταβιανός και ηγεμόνας της Συρίας ο Κυρήνιος.

Γεννήθηκε εκ γυναικός και υπό νόμον ( Γαλατ 4,4 μέσα στα πλαίσια μιας συνηθισμένης οικογένειας εξ οίκου Δαβίδ. Η γέννηση όμως αυτή του Ιησού ήταν υπερφυσική εκ πνεύματος αγίου και Μαρίας της παρθένου. Το γεγονός αυτό πρέπει να συνέβη το 6π.Χ γύρω στα τέλη του Φθινοπώρου. Η 25 Δεκεμβρίου καθιερώθηκε σαν ημέρα γέννησης του Θεανθρώπου τον 4 αιώνα, γιατί συνέπιπτε με τον εορτασμό των Σατουρναλίων και του ανίκητου ήλιου των Ρωμαίων. Οι Άγιοι πατέρες ήθελαν να δώσουν μια νέα διάσταση της αναγέννησης του κόσμου με την ανατολή του νέου ήλιου της δικαιοσύνης, που δεν ήταν άλλος από τον Θεάνθρωπο και να ξεχαστεί σιγά σιγά ο παλαιός ήλιος των παγανιστών.

Ο Ιησούς έδρασε και κήρυξε κυρίως στη Γαλιλαία και την Ιουδαία, σταυρώθηκε και αναστήθηκε, όταν αυτοκράτορας στη Ρώμη ήταν ο Τιβέριος και πραίτορας της Ιουδαίας ο Πιλάτος γύρω στο 26μ. Χ κατά μήνα Απρίλιο.

Μετά την Ανάσταση του Χριστού και την Πεντηκοστή έχουμε τη γενέθλιο ημέρα της εκκλησίας των Ιεροσολύμων. Ακολουθεί η Αποστολική σύνοδος το 48μ.Χ που ρυθμίζει αρκετά θέματα σχετικά με την οργάνωση της πρώτης εκκλησίας.

Το 70 μ.Χ ο αυτοκράτορας Τίτος καταστρέφει τα Ιεροσόλυμα, για να τα ανοικοδομήσει πάλι ο Αδριανός το 135 μ.Χ. όμως για να εμποδίσει τους Χριστιανούς να προσέρχονται στο Γολγοθά και στον Πανάγιο Τάφο, επιχωμάτωσε τα Πανάγια προσκυνήματα και ανοικοδόμησε επί του Γολγοθά ειδωλολατρικό ναό αφιερωμένο στην Αφροδίτη.

Το 313 όμως, αλλάζουν τα πράγματα για τους Χριστιανούς. Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος με το διάταγμα των Μεδιολάνων θέτει τέρμα στους διωγμούς. Το 324 γίνεται μονοκράτορας και επιχειρεί να βάλει τάξη στα θρησκευτικά ζητήματα συγκαλώντας την Α΄ οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια της Βιθυνίας. Στη σύνοδο αυτή συμμετέχει και ο Ιεροσολύμων Μακάριος, που έθεσε στον αυτοκράτορα κάποια ζητήματα σχετικά με τους Αγ. Τόπους και τον ναό της Αφροδίτης.

Έτσι την ίδια χρονιά η μητέρα του, Αυγούστα Ελένη ταξιδεύει στα Ιεροσόλυμα με σκοπό την αποκατάσταση της Χριστιανικής διοίκησης και την ανέγερση ιερών στα σημαντικότερα μέρη της παρουσίας του Κυρίου, με πρώτιστο μέλημα την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Πράγματι ο Τίμιος Σταυρός βρέθηκε μέσα σε σπήλαιο ακριβώς κάτω από το Γολγοθά, μαζί με τους σταυρούς των δύο ληστών και τα λοιπά σύνεργα της σταύρωσης. Για να ξεχωρίσουν ποιος ήταν ο αυθεντικός σταυρός τοποθέτησαν και τους τρεις πάνω ένα λείψανο. Ο σταυρός του Χριστού επιτέλεσε το θαύμα της ανάστασης του νεκρού.

Στη συνέχεια ανοικοδομείται μεγαλοπρεπής ναός του οποίου οι εργασίες ξεκινούν το 326 και ολοκληρώνονται το 335. Τα εγκαίνια του ναού τελέστηκαν στις 13 Σεπτεμβρίου του 336 από τους επισκόπους που συμμετείχαν στη σύνοδο της Τύρου. Την περίοδο αυτή ανοικοδομείται πλήθος ναών και η τοπική εκκλησία γνωρίζει ημέρες ευημερίας. Πλήθος προσκυνητών ταξιδεύουν στους Αγ. Τόπους προκειμένου να βαδίσουν τη γη που περπάτησε ο Κύριος. Ο Επίσκοπος Ιεροσολύμων ανήχθη σε μητροπολίτη με τον Τίτλο Αιλίας. Με τον καιρό υπεχώρησε το Ρωμαϊκό όνομα και επικράτησε το Ιουδαϊκό, ενώ Η Δ΄ Οικουμενική σύνοδος κατόπιν αιτήσεως του Αρχιεπισκόπου Ιανουβελίου τον ανυψώνει σε Πατριάρχη.

Η πολιτική αυτή και η αγάπη των βυζαντινών αυτοκρατόρων συνεχίστηκε και τους επόμενους αιώνες.  Σημαντικές πληροφορίες για την περίοδο αυτή μας δίνουν οι ταξιδιωτικές εμπειρίες ορισμένων προσκυνητών, όπως το οδοιπορικό της Αιθερίας.

Το 614 μ.Χ ο Χοσρόης των Περσών κυριεύει τα Ιεροσόλυμα και προβαίνει σε φοβερές καταστροφές. Πλήθος χριστιανών και μοναχών σφαγιάσθηκαν και πάνω από 300 μοναστήρια καταστράφηκαν κυριολεκτικά. Μόνο ο ναός της Γέννησης στη Βηθλεέμ γλιτώνει την καταστροφή γιατί οι Πέρσες βλέποντας μια τοιχογραφία των Μάγων να προσφέρουν δώρα παραξενεύτηκαν και ταυτόχρονα φοβήθηκαν.

Ο Ναός της Αναστάσεως παραδίδεται στις φλόγες και τα αφιερώματα εσηλύθησαν και εκλάπησαν μαζί με τον Τίμιο Σταυρό και τον Πατριάρχη Ζαχαρία που αιχμαλώτισαν.

Ο Ναός ξανακτίζεται το 626μ.Χ μετά τις άοκνες προσπάθειες του αγ. Μοδέστου ηγουμένου της μονής του Αγ. Θεοδοσίου αλλά και με της συνδρομή του Αγ. Ιωάννη του Ελεήμονος πατριάρχου Αλεξανδρείας. Λόγω όμως των οικονομικών της εποχής ο ναός δεν αποκαταστάθηκε στην προγενέστερη μεγαλόπρεπη του μορφή.

Το 629 Ο Ηράκλειος κατατροπώνει τους Πέρσες και επαναφέρει τον Τίμιο Σταυρό και τους αιχμαλώτους. Έτσι στις 14 Σεπτεμβρίου του 630 ύψωσε ξανά το Σταυρό στο λόφο του Γολγοθά γεγονός που εορτάζομε από τότε κάθε χρόνο.

Το 637 μ.Χ οι Άραβες γίνονται κύριοι των αγ. Τόπων και ο χαλίφης Ομάρ Χατάπ εξέδωσε διάταγμα, τον περίφημο Αχτιναμέ, που επιδίδει στον Πατριάρχη Σωφρόνιο, με τον οποίο εξασφάλιζε την τάξη και την ασφαλή μετάβαση των προσκυνητών στους αγίους Τόπους και παράλληλα αναγνώριζε τα κυριαρχικά δικαιώματα των Ελλήνων επί των προσκυνημάτων.

Ωστόσο δεν εξέλειπαν οι βίαιοι εξισλαμισμοί, γιατί οι διαθέσεις των Αράβων εξαρτιόνταν εν πολλοίς από τις σχέσεις τους με το Βυζαντινό κράτος. Έτσι όταν ο Νικηφόρος Φωκάς το 961 εξεδίωξε τους ομοθρήσκους τους από την Κρήτη τα πράγματα χειροτέρεψαν για τους Χριστιανούς. Με αφορμή λοιπόν την απελευθέρωση των αγ. Τόπων οργανώνονται οι σταυροφορίες και αρχίζει η ουσιαστική εγκατάσταση και κυριαρχία των Λατίνων στην Αγ. Γη.

Μετά την κατάκτηση των Σελτζούκων οι Σταυροφόροι εκδιώκονται και οι Λατίνοι χάνουν την Κυριαρχία επί των Προσκυνημάτων. Μόνο τα μέλη του Τάγματος των Φραγκισκανών κατάφεραν να επανακτήσουν κάποια δικαιώματα.

Το 1517 με διάταγμα του Σουλτάνου Σελίμ αναγνωρίζεται στους Ελληνορθόδοξους η κυριαρχία του συνόλου των προσκυνημάτων. Την τακτική αυτή ακολούθησαν και οι μετέπειτα Σουλτάνοι, μέχρι που για πολιτικούς λόγους η υψηλή Πύλη αναγκάστηκε από τη Γαλλοτουρκική συνθήκη του 1604 να προβεί σε κάποιες παραχωρήσεις προς τους καθολικούς.

Η αντίδραση των Ελλήνων ήταν άμεση και με ενέργειες και δωροδοκίες του Πατριάρχη Θεοφάνη αλλά και του Κυρίλλου Λουκάρεως Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως εξεδόθησαν δυο διατάγματα το 1631 και το 1632 που αποκαθιστούν την προτεραία τάξη.

Το 1689 Ο Σουλτάνος προκειμένου να εξασφαλίσει την ουδετερότητα της Γαλλίας στον πόλεμο που διεξήγαγε εναντίων των Πολωνών και Ρώσων, παρέδωσε στους Ρωναιοκαθολικούς τμήμα του ναού της Αναστάσεως, την Αποκαθήλωση , το μισό τμήμα του Γολγοθά και δικαίωμα να τελούν λειτουργία επί του Παναγίου Τάφου. Με τη συνθήκη δε του 1740 εδραίωσαν ακόμη περισσότερο την κατοχή τους.

Οι Ελληνορθόδοξοι ποτέ δεν εφησυχάζουν και έτσι το 1755 σημειώθηκε μεγάλη συμπλοκή Ορθοδόξων και καθολικών στο Ναό της Αναστάσεως. Ανακινείται λοιπόν εκ νέου το θέμα της κυριαρχίας, αλλά αυτή τη φορά ο Ιατρός του Σουλτάνου Οσμάν του Ι΄ Αθανάσιος Υψηλάντης, κατόρθωσε να τον επηρεάσει θετικά και να αποδώσει οριστικά με διάταγμα του 1757 τα προσκυνήματα στους Ελληνορθοδόξους, αν και πρέπει να σημειώσουμε ότι ποτέ δεν ηρέμισαν τα πράγματα και ορισμένα προσκυνήματα παραχωρήθηκαν, στα χρόνια που ακολούθησαν τόσο στους Αρμενίους όσο και στους Λατίνους.

Έτσι μετά τη μεγάλη πυρκαγιά που ξεσπά στο Ναό της Αναστάσεως οι Αρμένιοι καρπώθηκαν τα προσκυνήματα που κατέχουν μέχρι σήμερα.

Το 1847 ξεσπούν ταραχές ανάμεσα σε καθολικούς και Ορθοδόξους και με τη συνθήκη των Παρισίων του 1856 αποφασίστηκε το καθεστώς που ισχύει μέχρι σήμερα.

Σύμφωνα με αυτό ο μεγάλος Θόλος του ναού της Αναστάσεως και το σπήλαιο της Βηθλεέμ ανήκουν στους Έλληνες. Οι Λατίνοι κατέχουν το αλτάριο στο Ναό της Γεννήσεως στη Βηθλεέμ και δικαίωμα να τελούν λειτουργίες επί του Τάφου της Θεοτόκου, όπως και οι ορθόδοξοι έχουν δικαίωμα να τελούν λειτουργία στον παπικό ναό της Αναλήψεως στο όρος των ελαιών.

Το 1917 η πολιτική διοίκηση της Παλαιστίνης δίδεται από τον ΟΗΕ στην Αγγλία ενώ το 1948 ιδρύονται τα κράτη του Ισραήλ και της Ιορδανίας. Με τον Αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1967 το κράτος του Ισραήλ προσαρτά τα περισσότερα εδάφη των Αγ. Τόπων.

 

ΝΑΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Ο Ναός της Αναστάσεως θεμελιώθηκε το 325 από την Αγ. Ελένη, πάνω στο λόφο του Γολγοθά, αφού γκρέμισε τον ειδωλολατρικό Ναό της Αφροδίτης και έκανε εκτεταμένη ανασκαφή για την εύρεση του Τιμίου Σταυρού.

Παρακάτω περιγράφονται  τα επί μέρους προσκυνήματα του Ναού.

ΑΓΙΑ ΑΥΛΗ

Είναι ο χώρος από τον οποίο πρέπει να περάσομε για να μπούμε στον Ναό της Αναστάσεως. Πρόκειται για τετράγωνη αυλή μήκους 20μ. Παλαιότερα στο χώρο αυτό οι αγιοταφίτες πουλούσαν τα εργόχειρά τους και τα προϊόντα της αγ. Γής. Κάθε   μεγάλη Πέμπτη λαμβάνει χώρα ο Ι. Νιπήρας, όπου ο Πατριάρχης μιμούμενος την άκρα ταπείνωση του Ιησού, πλένει τα πόδια των αγιογραφιών. Επίσης τη Μ. Παρασκευή καταλήγει η πομπή της αναπαράστασης της μαρτυρικής πορείας του Ιησού από το Πραιτόριο προς το Γολγοθά.

Ανατολικά της αγ. Αυλής βρίσκεται η μονή του Αβραάμ, εντός της οποίας υπάρχει η ελιά στην οποία δέθηκε το κριάρι που θυσίασε ο Αβράαμ , αντί του Ισαάκ. Εδώ διαμένουν οι σκευοφύλακες του Παναγίου Τάφου. Στη δυτική πλευρά βρίσκεται η μονή του αγίου Ιακώβου.

Στη βορειανατολική πλευρά υπάρχει σκάλα που οδηγεί στο Γολγοθά και στο παρεκκλήσι της αγ. Μαρίας της Αιγυπτίας.

  H ΑΓΙΑ ΚΟΛΩΝΑ

 Στην αριστερή πλευρά της εισόδου καθώς μπαίνομε στο  Ναό  βλέπομε μια σχισμένη και μαυρισμένη κολώνα.  Σύμφωνα με την παράδοση το 1520 οι Αρμένιοι δωροδόκησαν τον Τούρκο διοικητή, να μην επιτρέψει την είσοδο στον Πανάγιο Τάφο για την τελετή του Αγίου Φωτός  στον ορθόδοξο Πατριάρχη Σωφρόνιο, προκειμένου να οικειοποιηθούν αυτοί το προνόμιο της αφής του Αγίου Φωτός.  Στον Πανάγιο Τάφο μπήκε ο Αρμένιος Πατριάρχης, αλλά όσο και αν προσευχήθηκε δεν αξιώθηκε να λάβει το Άγιο Φως. Αντίθετα ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης ευρισκόμενος έξω από τον Ναό, γονάτισε και προσευχήθηκε δίπλα στην κολόνα . Ξαφνικά αστραπές κάλυψαν τον Ναό και το ‘Αγιο Φως ξεχύθηκε μέσα από την κολώνα και άναψε τα κεριά του Πατριάρχη μας. Το θαύμα αυτό είδε ο εμίρης Τούνομ, που βρισκόταν στο μιναρέ ακριβώς απέναντι.  Άρχισε λοιπόν να βροντοφωνάζει “αληθινή  η πίστη των Ελλήνων'”, οι άλλοι μουσουλμάνοι λοιπόν τον γκρέμισαν και έτσι δια του μαρτυρίου άγιασε. Το τίμιο λείψανό του φυλάσσεται στη μονή της Μεγάλης Παναγιάς. Η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του την Τρίτη του Πάσχα

ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ    

Βρίσκεται  στη δεξιά πλευρά της Αγ. Αυλής , όπως μπαίνουμε στο Ναό. Ανακαινίστηκε το 1884 και χρησιμοποιείται  για τη διαμονή του Σκευοφύλακα του Παναγίου Τάφου και τον Αγιοταφιτών πατέρων, που διακονούν στο Ναό. Μέσα στη μονή διατηρείται  δεξαμενή από την εποχή της Αγ. Ελένης. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία  στη βορειοανατολική πλευρά της μονής  σώζεται ελιά, που σύμφωνα με την παράδοση δέθηκε το κριάρι που θυσίασε ο Πατριάρχης Αβραάμ, αντί του Ισαάκ. Ο ναός είναι αφιερωμένος στους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο

Μονή του Αβραάμ και το Ιερό μετόχιο  της Γεθσημανή

Το Ιερό Μετόχι της Γεθσημανής βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την  Αγία Πόρτα στη Νότια πλευρά της Αγίας Αυλής. 

Εδώ φυλάσσεται  ο Επιτάφιος της Θεοτόκου και κάθε χρόνο την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου με πομπή μεταφέρεται στο Θεομητορικό μνήμα, όπου ψάλλονται τα εγκώμια.   Εδώ παραμένει καθόλη τη διάρκεια του δεκαπενταύγουστου  και επιστρέφει στην απόδοση της εορτής στις 23 Αυγούστου.

ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ  

Βρίσκεται στην αριστερή πλευρά της Αγ. Αυλής, απέναντι από τη μονή Αβραάμ. Είναι αφιερωμένη στον Ιακώβο τον Αδελφόθεο, πρώτο επίσκοπο Ιεροσολύμων.  Εδώ εκκλησιάζονται οι Άραβες Ορθόδοξοι και οι λειτουργίες γίνονται και στην  αραβική γλώσσα.

Η ΑΓΙΑ ΠΟΡΤΑ

Η αγία πόρτα  έχει  ύψος 6μ και πλάτος 4.  Είναι κατασκευασμένη από ξύλο κυπαρισσιού και καρυδιάς και είναι η μοναδική είσοδος για τον Ναό.

Ακριβώς δίπλα υπήρχε και δεύτερη πόρτα, όπως  φαίνεται στην εικόνα, αλλά  κτίστηκε το 1187 από τον Σαλανδίνο

 Στη δεξιά πλευρά της αγ, Πόρτας υπάρχει σκάλα την οποία ανέβηκε ο Ηράκλειος στις 14 Σεπτεμβρίου του 629 ,για να υψώσει τον Τίμιο Σταυρό στον Γολγοθά.  Στην κορυφή  υπάρχει παρεκκλήσι προς τιμή της  αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας

Η ΑΓΙΑ ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΗ

Μόλις μπούμε μέσα στο συγκρότημα του ναού συναντούμε το προσκύνημα  της Αποκαθήλωσης.  Η Αγία Αποκαθήλωση   βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την είσοδο. Είναι ο τόπος όπου ο ευσχήμων Ιωσήφ  απέθεσε το τίμιο σώμα του Κυρίου.   Ο βράχος πάνω στον οποίο εναπέθεσαν το σώμα του Ιησού  το έπλυναν με μύρο και το τύλιξαν σε καθαρά  σινδόνα έχει σήμερα επενδυθεί με μάρμαρο.   Τούτο κυρίως για να προφυλάξει το βράχο από τη συνήθεια που είχαν πολλοί προσκυνητές να αποσπούν τεμάχια, για φυλακτά.  Από τις 8 κανδήλες που κρέμονται πάνω από το προσκύνημα οι 4 ανήκουν στους Ορθοδόξους 1 στους Αρμενίους 1 στους Λατίνους  1 στους Κόπτες και 1 στους Συριανούς. Εκατέρωθεν βρίσκονται 6 μανουάλια.   2 ανήκουν στους Ορθοδόξους 2 στους Λατίνους και 2 στους Αρμενίους .   Πάνω στον τοίχο υπάρχει ψηφιδωτό με αναπαράσταση της αποκαθήλωσης.

 

Το ψηφιδωτό που απεικονίζει  την αποκαθήλωση 

Ο ΦΡΙΚΤΟΣ ΓΟΛΓΟΘΑΣ

Ο βράχος του φρικτού Γολγοθά ο οποίος σήμερα έχει καλυφθεί με μαρμάρινη επένδυση βρίσκεται στην νοτιοανατολική πλευρά του Καθολικού και υψώνεται 4,5 μ. περίπου από το δάπεδο του Ναού. 

Αφού ανεβούμε 27 σκαλοπάτια θα οδηγηθούμε στο χώρο όπου έγινε η σταύρωση του Κυρίου μας. Ονομάζεται   και κρανίου τόπος είτε επειδή η περιοχή ήταν τόπος εκτελέσεων και ήταν γεμάτη ανθρώπινα κρανία, είτε επειδή ήταν εντελώς γυμνός όπως το κρανίο. Άλλη εκδοχή συνδέει την ονομασία με το κρανίο του Αδάμ που τοποθέτησε ο Νώε στο χώρο του Γολγοθά σήμερα υπάρχουν 2 παρεκκλήσια   το βόρειο ανήκει στους Ορθοδόξους και περιλαμβάνει το χώρο της σταύρωσης, ενώ το νότιο ανήκει στους Λατίνους και περικλείει το χώρο της προετοιμασίας του Κυρίου για τη σταύρωση.

Ο φρικτός Γολγοθάς το παρεκκλήσι των Ορθοδόξων.

Κάτω από την αγία Τράπεζα του Ορθόδοξου παρεκκλησίου διακρίνεται στο βράχο κυκλικό άνοιγμα, εντός του οποίου στήθηκε ο Σταυρός του Μαρτυρίου. Το άνοιγμα αυτό καλύπτεται από ασπιδόμορφο αργυρό δίσκο και επάνω του έχουν αποτυπωθεί πέντε σκηνές από τα πάθη του Χριστού. Ο χώρος δεξιά και αριστερά της αγίας Τράπεζας είναι περιφραγμένος με τζάμι και μας δείχνει πώς ήταν η όψη του Γολγοθά πριν να χτιστούν τα προσκυνήματα.

 Στην δεξιά πλευρά υπάρχει ένα παράθυρο που κάποτε ήταν πόρτα από την οποία ο αυτοκράτορας Ηράκλειος μπήκε με τον Τίμιο Σταυρό και του έπεσε το Στέμμα. Για το λόγο αυτό όταν ο Πατριάρχης ή Επίσκοπος λειτουργεί στο Γολγοθά, δεν φοράει τη μίτρα του.

 Ακριβώς κάτω από το Φρικτό Γολγοθά βρίσκεται το παρεκκλήσι του Αδάμ, Λέγεται πως ο Νώε, τοποθέτησε το κρανίο του Αδάμ στο βράχο του Γολγοθά, πιθανότατα στο σημείο που  φαίνεται στην προθήκη. Το αίμα του Χριστού που έτρεξε από το Σταυρό ξέπλυνε το κρανίο  και έτσι ο Χριστός εξαγόρασε τις αμαρτίες του ανθρώπινου γένους “Εξηγόρασας υμάς εκ της κατάρας του Νόμου, τω  Σταυρώ προσηλωθείς και τη λόγχη κεντηθείς την αθανασίαν επήγασας ανθρώποις….  ιε΄κάθισμα Μ. Παρασκευής”

 

ΤΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

Αριστερά από την Αγία Αποκαθήλωση και απέναντι από το Γολγοθά υπάρχει ο Τόπος των Μυροφόρων Γυναικών.   Το προσκύνημα ανήκει στους Αρμενίους και είναι επενδυμένο από μάρμαρο.  Κατά τη διάρκεια της Σταύρωσης στέκονταν εδώ και παρακολουθούσαν  η  Παναγία, Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης και οι Μυροφόρες.   Ο Χριστός  πάνω από το Σταυρό εναπόθεσε τη φροντίδα της μητέρας του στον αγαπημένο του μαθητή Ιωάννη. ” Ιωάννη ιδού η μήτηρ  σου  και “Γύναι  ιδού ο υιός σου

 

ΙΕΡΟ ΚΟΥΒΟΥΚΛΙΟ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΤΑΦΟΥ

Βορειοδυτικά του προσκυνήματος των Μυροφόρων Γυναικών βρίσκεται το  Άγιο Κουβούκλιο , που περικλείει τον Πανάγιο Τάφο.  Ουρές προσκυνητών περιμένουν υπομονετικά για να  προσκυνήσουν το ζωοποιό μνήμα , όπου ετέθη ο αρχηγός της ζωής μας

 Η μεγαλόπρεπη είσοδος του Παναγίου Τάφου βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το καθολικό του ναού της Αναστάσεως. Εκατέρωθεν της εισόδου  υπάρχουν 12 μανουάλια .  6 μεγάλα και έξι μικρά , από τα οποία ανά 2 έχουν οι Ορθόδοξοι, οι Καθολικοί και  οι Αρμένιοι. 

 

Η σημερινή μορφή του Ι . Κουβουκλίου χρονολογείται από 1810, όταν ο  Ναός δέχτηκε μια μεγάλη ανακαίνιση από τον  αρχιτέκτονα  Κομνηνό Κάλφα το Μυτιληναίο.  Η τελευταία ανακαίνιση του προσκυνήματος έγινε υπό την επίβλεψη της Τ. Μωροπούλου από το ΕΜΠ.  Οι εργασίες διήρκεσαν 6 μήνες  και το μνημείο παραδόθηκε στις 22 Μαρτίου 2017.

Μόλις ο προσκυνητής περάσει την  είσοδο του μνημείο θα βρεθεί στον προθάλαμο ή παρεκκλήσι του Αγγέλου

 

 Εδώ φυλάσσεται τεμάχιο από τον λίθο που έφρασε τη θύρα του μνημείου, και χρησιμοποιείται σαν Αγία Τράπεζα για τις λειτουργίες που γίνονται εντός του μνημείου. Δεξιά και αριστερά υπάρχουν υπάρχουν δυο τρύπες από όπου ο Πατριάρχης  δίνει το Άγιο φως το μεσημέρι του Μεγάλου Σαββάτου. Δεξιά το παίρνουν οι Ορθόδοξοι, αριστερά οι Αρμένιοι.     Από τις 15 κανδήλες που κρέμονται 5 ανήκουν στους Ορθοδόξους , 5 στους Λατίνους,  4 στους Αρμενίους και 1 στους Κόπτες.

Αφού περάσομε μια δεύτερη στενή πόρτα την πύλη τοπυ μνημείου, εισερχόμαστε στον Πανάγιο Τάφο, που είναι λαξευμένος σε βράχο, έχει μήκος 2,07μ ι πλάτος 1,93μ και έχει επενδυθεί με λευκό μάρμαρο. Πάνω από το Ζωοποιό Μνήμα κρέμονται 43 κανδήλες από τις οποίες 13 έχουν οι Ορθόδοξοι,, 13 οι Καθολικοί, 13 οι Αρμένιοι και 4 οι Κόπτες.   Δεξιά και αριστερά υπάρχουν δυο άγγελοι και η επιγραφή   «ΤΙ ΖΗΤΕΙΤΕ; ΙΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΝΑΖΑΡΗΝΟΝ ΤΟΝ ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΝ; ΗΓΕΡΘΗ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΩΔΕ. ΙΔΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΟΠΟΥ ΕΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΝ». Και λίγο πιο κάτω  «ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΣΩΤΗΡ ΑΓΓΕΛΟΙ ΥΜΝΟΥΣΙΝ ΕΝ ΟΥΡΑΝΟΙΣ ΚΑΙ ΗΜΑΣ ΤΟΥΣ ΕΠΙ ΓΗΣ ΚΑΤΑΞΙΩΣΟΝ ΕΝ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΡΔΙΑ ΣΕ ΔΟΞΑΖΕΙΝ.» Επίσης κάτω από τη στεφάνη διαβάζουμε «ΩΣ ΖΩΗΦΟΡΟΣ, ΩΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ΩΡΑΙΟΤΕΡΟΣ, ΟΝΤΩΣ ΚΑΙ ΠΑΣΤΑΔΟΣ ΠΑΣΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΕΚΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟΣ ΑΝΑΔΕΔΕΙΚΤΑΙ ΧΡΙΣΤΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΣΟΥ, Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΗΜΩΝ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ»

ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Το καθολικό του ναού της Αναστάσεως ανήκει στη  δικαιοδοσία των Ορθοδόξων.   Βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την είσοδο του Ιερού Κουβουκλίου στην ανατολική πλευρά του συγκροτήματος. Για να εισέλθει κάποιος στο Ναό πρέπει να περάσει τη Βασιλική καμάρα, πάνω από την οποία υπάρχει η επιγραφή ΧΑΙΡΕ ΚΑΙ ΕΥΦΡΑΙΝΟΥ Η ΝΥΜΦΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΤΟΠΤΡΙΖΟΜΕΝΗ ΤΗΛΑΥΓΩΣ ΤΟΥ ΣΟΥ ΝΥΜΦΙΟΥ ΤΗΝ ΩΡΑΙΟΤΗΤΑ ΣΥΝ ΤΩ ΛΑΩ ΣΟΥ ΚΡΑΖΟΥΣΑ ΣΕ ΖΩΟΔΟΤΑ ΜΕΓΑΛΥΝΟΜΕΝ.

Υπάρχει επίσης παράσταση Σταυρού με λόγχη και σπόγγο και γύρω από αυτόν η επιγραφή ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ Χ. ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΚΑΛΦΑΣ ΑΩΙ΄.

Ο Ναός είναι Βασιλική μετά τρούλου, που στηρίζεται σε 4 πεσσούς με Κορινθιακά κιονόκρανα. λίγα μέτρα από την είσοδο του ναού υπάρχει μαρμάρινη σφαίρα , που σύμφωνα με τον ιστορικό Ιώσηπο είναι ο ομφαλός της γης. ‘Όπως οι Δελφοί είναι το κέντρο του αρχαίου κόσμου, έτσι και η Ιερουσαλήμ είναι το πνευματικό κέντρο όλου του χριστιανικού κόσμου.

Δεξιά και αριστερά υπάρχουν στασίδια και δυο επισκοπικοί θρόνοι. Στo δεξιό κάθεται μόνο ο Πατριάρχης, ενώ στον αριστερό ο προεξάρχων αρχιερέας.

Το ιερό βήμα χωρίζει ένα μαρμάρινο τέμπλο, που φέρει την επιγραφή ΧΑΙΡΕ ΣΙΩΝ ΑΓΙΑ ΜΗΤΗΡ ΤΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΩΝ ΘΕΟΥ ΚΑΤΟΙΚΗΤΗΡΙΟΝ ΣΥ ΓΑΡ ΕΔΕΞΩ ΠΡΩΤΗ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ ΔΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ.

Πίσω από την αγία Τράπεζα στο ημικύκλιο του ιερού, υπάρχει το Σύνθρονο, όπου σύμφωνα με την αρχαία τάξη, στις μεγάλες πανηγύρεις και εορτές κάθονται οι Αρχιερείς και οι κληρικοί. Δεξιά και αριστερά υπάρχουν δυο σκάλες εκ των οποίων η δεξιά οδηγεί στο Γολγοθά και η αριστερή στις στοές του συγκροτήματος

 Δεξιά του Ιερού  Κουβουκλίου στο μέρος που λέγεται Επτακάμαρον βρίσκεται το προσκύνημα μη μου Άπτου, που ανήκει στους Λατίνους

Η ΚΟΛΟΝΑ ΤΗΣ ΦΡΑΓΚΕΛΩΣΕΩΣ

Η κολώνα της φραγκέλωσης Τ ο παρεκκλήσι ανήκει στους Λατίνους 

Λέγεται και παρεκκλήσι της εμφανείας διότι εδώ εμφανίστηκε ο Κύριος αμέσως μετά την ανάσταση του στη μητέρα του που στέκονταν εδώ κατά την διάρκεια της ταφής του. Εδώ έγινε και το θαύμα της ανάστασης του νεκρού από τον Τίμιο σταυρό. Το 326μΧ  ενώπιον της Αγ. Ελένης και του αρχιεπισκόπου Μακαρίου, προκειμένου να  τον ξεχωρίσουν από τους σταυρούς των 2 ληστών.

Ανήκει στους Ορθοδόξους. Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της Σταύρωσης Χρησιμοποιήθηκε σαν προσορινή φυλακή του Χριστού.

Κάτω από την Αγία Τράπεζα υπάρχουν 2 τρύπες που κατά την παράδοση τοποθέτησαν τα πόδια του Χριστού για να τον βασανίσουν

ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΕΚΑΤΟΝΤΑΡΧΟΥ ΛΟΓΓΙΝΟΥ

 Το παρεκκλήσι του εκατοντάρχου Λογγίνου. Στο σημείο αυτό στεκόνταν ο εκατόνταρχος  μέχρι που ο Χριστός παρέδωσε το πνεύμα του.  Είδε το σκοτάδι, που επακολούθησε, το σεισμό  και τις πέτρες που εσχίσθησαν και ομολόγησε ότι ο Χριστός ήταν πραγματικά υιός του Θεού.  Το προσκύνημα ανήκει στους Ορθοδόξους.

 ΤΟΥ ΑΚΑΝΘΙΝΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Το παρεκκλήσι   του ακάνθινου στεφάνου   ανήκει στους ορθοδόξους. Εδώ σώζεται τμήμα της κολόνας, που οι στρατιώτες κάθισαν τον Κύριο για να του βάλουν το ακάνθινο στεφάνι   Η κολώνα  βρίσκεται μέσα σε γυάλινη προθήκη. Ανοίγει κάθε χρόνο  τη Μεγάλη  Τετάρτη

 

Αφού κατεβούμε ακόμα 13 σκαλοπάτια θα φτάσομε στο μέρος όπου η Αγία Ελένη βρήκε στις 6 Μαρτίου του 326 τον Τίμιο Σταυρό  μαζί με τους σταυρούς των δύο ληστών και τα σύνεργα της Σταύρωσης.  Ποιος όμως από τους τρεις ήταν ο Τίμιος Σταυρός:  Κατά παραχώρηση Θεού, περνούσε μια νεκρική πομπή  πολύ κοντά.  Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος  εισηγήθηκε  να τοποθετήσουν  τους τρεις σταυρούς πάνω στο φέρετρο και όποιος αναστήσει το νεκρό αυτός θα ήταν ο Σταυρός του  Χριστού.    Ο νεκρός  πράγματι  αναστήθηκε όταν ακούμπησε στο φέρετρο ο Σταυρός του Κυρίου και τότε η αγία Ελένη τον παρέλαβε   με ευλάβεια. 

Εδώ   φαίνεται το σπήλαιο του Τιμίου Σταυρού, που έχει δυο παρεκκλήσια ΄Αυτό που φαίνεται   αριστερά ανήκει στους Λατίνους. Στο βάθος  δεξιά. μόλις διακρίνεται το προσκύνημα των Ορθοδόξων

Στο σημείο αυτό ευρέθη ο Τίμιος Σταυρός. Το  Προσκύνημα αυτό ανήκει στους Ορθοδόξους   είναι επενδυμένο με  μάρμαρο , όπου είναι χαραγμένος ο Σταυρός   και οι λέξεις ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ  ΑΩΙ ( 1810). Όπως ακριβώς σώζεται μετά την ανακαίνιση του Κάλφα.

Αφήστε μια απάντηση